Als je in de natuur wandelt, kom je vast wel eens paddenstoelen tegen. Deze kleine plantjes verschijnen op vele plaatsen zodra het vochtig genoeg en niet te zonnig is. Hoewel er in de herfst meer paddenstoelen te vinden zijn, is het mogelijk ze het hele jaar door te plukken als je weet waar je moet zoeken.
Er zijn ongeveer 100.000 soorten paddenstoelen in de wereld. Van al deze bekende soorten zijn er iets meer dan 1100 eetbaar en worden in de keuken geconsumeerd; ongeveer 500 soorten worden in de traditionele geneeskunde gebruikt.
Van alle eetbare soorten is de Agaricus bisporus-paddenstoel waarschijnlijk de meest geteelde.
De kenmerken van de paddenstoel
Ook al ziet het er op het eerste gezicht niet zo uit, de champignon is qua voedingswaarde vergelijkbaar met andere groenten. Het bevat elementen die mogelijk heilzaam zijn voor het lichaam, maar deze effecten zijn niet uitgebreid wetenschappelijk onderzocht.
Inderdaad, de paddestoel heeft als kenmerken te zijn :
Laag in calorieën
Rijk aan vitaminen (B2, B3, B5)
Samengesteld uit vezels
Bron van fosfor en kalium
Rijk aan water (93%)
Bron van eiwitten en koolhydraten
Waarom champignons toevoegen aan ons dieet
Champignons zijn een groente en dat is reden genoeg om ze te eten. Maar naast zijn interessante voedingswaarden heeft het nog vele andere gezondheidsvoordelen.
De in de paddenstoel aanwezige vezels zijn uitstekend voor het reguleren van de darmtransit en het voorkomen van constipatie.
Paddenstoelen bevatten zetmeel (een soort suiker) dat, net als vezels, een positieve invloed heeft op de gezondheid van de darmflora.
Volgens een studie is het mogelijk dat bepaalde bestanddelen van de paddenstoel de evolutie van borstkanker beperken
Sommige paddestoelen (portobello, cremini, witte en ingeblikte) bevatten koper en selenium. Koper is belangrijk bij de vorming van hemoglobine en collageen, terwijl selenium samen met antioxidanten werkt tegen vrije radicalen in het lichaam.
Heeft een paddestoel bijwerkingen?
Het nadeel van champignons is dat ze vrij snel bederven als ze niet goed worden bewaard. Op dat moment ontwikkelt zich een bacterie die reeds in de verse groente aanwezig is en laat toxines los. Een bedorven product wordt niet snel opgemerkt omdat noch de smaak, noch de geur, noch het uiterlijk verandert, maar het kan wel leiden tot voedselvergiftiging. Daarom is het raadzaam de planten in geperforeerde plasticfolie te wikkelen om luchtcirculatie mogelijk te maken. Het is ook veiliger om de paddenstoelen kort na aankoop te eten.
Waarom maakt zeewier deel uit van ons dieet?
Volgens de definitie "zijn algen levende organismen die in staat zijn tot fotosynthese en waarvan de levenscyclus zich over het algemeen afspeelt in een aquatisch milieu". Algen maken een groot deel uit van de aquatische biodiversiteit en vormen de basis van de voedselketen in zowel zoet als zout water.
Tegenwoordig komen 21 verschillende soorten algen voor in 11 groepen, maar om het eenvoudig te houden kunnen ze in vier verschillende groepen worden onderverdeeld.
Blauw-groene algen
Bruine algen
Rode algen
Groene algen
Algen in de geschiedenis
De consumptie van zeewier was waarschijnlijk reeds begonnen bij onze voorouders, de Homo Sapiens, ook al is er geen bewijs om deze theorie te ondersteunen.
De consumptie van zeegroenten maakt deel uit van de cultuur van kustvolkeren in China, Japan, Hawaï, Polynesië, IJsland, Siberië en zelfs het Verenigd Koninkrijk. Zeewier was zeer populair, vooral in tijden van hongersnood en hongersnood, toen het de voornaamste voedselbron was.
Ondanks de populariteit van deze mariene planten in verschillende landen, loopt Europa nog ver achter wat de consumptie ervan betreft. Wij danken het verschijnen van zeewier in ons dieet aan de invoer van buitenlandse culinaire specialiteiten zoals de Japanse keuken en haar beroemde sushi.
De verschillende voordelen van zeewier voor onze gezondheid
Aangezien zeewier een groente is, kan de regelmatige consumptie ervan alleen maar gunstig zijn voor ons lichaam. Deze zeegroenten bevatten namelijk jodium, antioxidanten, vezels en fytosterolen. Deze elementen werken in op diabetes, hypertensie, een te hoog cholesterolgehalte, cardiovasculaire problemen en hormonale problemen.