Hydrolaten zijn aromatische waters die worden verkregen na stoomdistillatie van een plant of bloem. Bloemenwaters behoren tot een subgroep van hydrosols en worden uitsluitend geproduceerd door bloemen te destilleren.
Bloemenwaters en hydrosols: waar komen ze vandaan?
Het fabricageproces van een hydrolaat is vergelijkbaar met dat van een etherische olie. Eerst wordt de plant of bloem met water gemengd en verwarmd, waarna de stoom, die aromatische moleculen bevat, in een ander vat wordt opgevangen. Na afkoeling wordt de damp vloeibaar en splitst zich in twee delen: een waterig deel en een olieachtig deel. Het olieachtige deel van de vloeistof wordt afgescheiden en omgezet in etherische olie. Het resterende water, dat nu enigszins waterig is, bevat aromatische deeltjes en het is dit mengsel dat "hydrolaat" wordt genoemd.
Hydrolate en essentiële olie: wat zijn de verschillen?
Het hydrolaat, dat via hetzelfde productieproces wordt vervaardigd als de etherische olie, heeft dus dezelfde eigenschappen als laatstgenoemde. De therapeutische eigenschappen ervan zijn echter minder belangrijk omdat het in water verdund is. Aromatisch water heeft een zachtere werking dan etherische olie en kent weinig contra-indicaties, die voor etherische oliën talrijk zijn.
Bloemenwater wordt bijzonder op prijs gesteld door mensen die te gevoelig zijn voor etherische oliën, zoals kinderen en zwangere vrouwen. Waakzaamheid is echter geboden omdat een reactie altijd mogelijk is, zelfs zonder contra-indicatie.
De verschillende deugden van bloemenwaters en hydrolats
Er zijn veel verschillende hydrolaten in de handel, maar ze hebben niet allemaal dezelfde eigenschappen. Om een geschikt hydrolat te kiezen, moet rekening worden gehouden met twee factoren: het huidtype en de gewenste werking. Hier zijn enkele ideeën om u te helpen bij uw keuze, afhankelijk van uw huidtype.
Voor de droge huid: korenbloem, oranjebloesem of kamille
Voor een huid met neiging tot acne: salie, rozemarijn, tea tree of laurier.
Voor de vette huid: lavendel, laurier, geranium, mirte, roos of munt
Voor de gemengde huid: cistus, immortelle of roos
Welke hydrolaten en bloemenwaters te kiezen?
Wanneer u een hydrolaat koopt, is het belangrijk de kwaliteit ervan te controleren. Sommige hydrolaten voor cosmetisch gebruik bevatten namelijk alcohol of conserveringsmiddelen. Deze zijn slecht voor de huid en kunnen niet voor andere doeleinden worden gebruikt. Het is dus interessanter om te kiezen voor 100% zuivere hydrolaten zonder toevoeging van andere ingrediënten. Ze kunnen zowel in de keuken als in de badkamer worden gebruikt.
Er zijn veel verschillende aromatische waters en elk daarvan heeft specifieke eigenschappen op fysiek en emotioneel niveau. Om er een te kiezen, kunt u uw neus voor u laten beslissen. Vertrouw op je reukzin, die zal je niet bedriegen.
Als u wilt kiezen op basis van de eigenschappen van de hydrosol, dan zijn die dezelfde als voor etherische oliën.
Hier zijn de eigenschappen van enkele bekende planten:
Kamille matricaria is een kalmerende plant. Het is nuttig om zonneallergieën te verzachten en hooikoorts te kalmeren.
Roos heeft verstevigende, vochtinbrengende en tonifiërende eigenschappen en verlicht eczeem.
Rozenwater ondersteunt ook in geval van emotionele shock.
Munt heeft zuiverende en samentrekkende eigenschappen en helpt de poriën van de huid te vernauwen.
Kaneel, tijm en rozemarijn om te helpen bij darmproblemen.
Oranjebloesem is nuttig bij een zenuwinzinking of bij angsten en ongerustheid.
Echte lavendel kalmeert ongeduld, nervositeit en mentale onrust.
Gebruikstips
Hydrolaten worden steeds meer erkend en gebruikt in de aromatherapie om hun zeer uiteenlopende eigenschappen. Ze kunnen oraal worden gebruikt, door een lepel water in te slikken, of op de huid worden aangebracht.
Omdat hydrolaten minder geconcentreerd zijn dan etherische oliën, woekeren de bacteriën sneller en is de houdbaarheid dus iets korter. Waar een etherische olie vijf jaar kan worden bewaard, kunnen een hydrolaat en een bloemenwater worden gebruikt gedurende een periode die varieert van zes maanden tot twee jaar. Ze worden het best bewaard op een koele plaats, uit de buurt van licht en lucht. Als er witte draden verschijnen, wijst dit op bacteriegroei en kunt u het beter niet meer gebruiken.