Crèmes, balsems en zalven: waarom zou je ze gebruiken
In de kruidengeneeskunde zijn er verschillende manieren om de werkzame bestanddelen van geneeskrachtige planten te gebruiken, waaronder het aanbrengen van crèmes, balsems en zalven.
Historisch gezien gaat het gebruik van balsems en zalven als natuurlijke remedies terug tot de oudheid. In die tijd gebruikten de Egyptenaren ze zowel voor de levenden als voor de doden en de Chinezen ontdekten het recept voor de beroemde "Tijgerbalsem". Sindsdien is het gebruik van balsems en crèmes voortdurend geëvolueerd om hun werkingssfeer te verbeteren. Balsems zijn echter bij lange na niet de meest gebruikte methode in de kruidengeneeskunde en worden overtroffen door infusies, maceraten en alcoholtincturen.
Fast Track Kruidengeneeskunde
Fytotherapie, ook bekend als kruidengeneeskunde, is een praktijk die deel uitmaakt van de zogenaamde niet-conventionele geneesmiddelen. In tegenstelling tot de klassieke geneeskunde maakt zij voor de genezing geen gebruik van chemie, maar van de natuurlijke eigenschappen die de natuur biedt. Geneeskrachtige planten zijn zeer talrijk en men vindt ze overal, zelfs in de eigen tuin, en hun therapeutische deugden behandelen een breed scala van ziekten.
Om een fytotherapeutische behandeling uit te voeren, is het niet nodig de hele geneeskrachtige plant te gebruiken. In feite hebben alleen bepaalde delen van de planten de gewenste voordelen. Bladeren, wortels, bloemen, schors, zaden, stengels, bollen of knoppen worden dus van de rest gescheiden om de basis van een natuurlijke behandeling te worden.
De verschillende bestaande preparaten in de kruidengeneeskunde.
Kruidengeneeskunde kan bij iedereen worden gebruikt en op veel verschillende manieren worden toegediend.
In infusie of kruidenthee
In afkooksel: kook de wortels, schors of zaden in water gedurende tien minuten.
In olie- of glycerine-maceraat: laat de planten gedurende ongeveer een maand macereren in een koude vloeistof (water, olie of glycerine).
In moedertinctuur, alcohol: los de verse plant op in alcohol en filtreer vervolgens de oplossing om alleen de vloeistof over te houden.
In tinctuur: het is hetzelfde proces als de moedertinctuur, maar dan van een gedroogde plant.
Als pasta-extract: begin met een gedistilleerde drank of tinctuur en laat de alcohol verdampen. De pasta-extracten worden gebruikt voor de bereiding van zalven.
In droog extract: het is hetzelfde proces als voor het pasta extract maar we gaan door tot het extract volledig droog is. Na het extract te hebben vermalen, wordt het verkregen poeder gebruikt voor de vervaardiging van tabletten.
In siroop: los de planten op in water en voeg dan suiker of honing toe. Filtreer tenslotte de oplossing en voeg een weinig water toe om de gewenste massa en het gewenste volume te verkrijgen.
In balsem of crème: bijenwas wordt verhit en een grote hoeveelheid oliehoudend maceraat en etherische oliën worden toegevoegd.
Al deze fabricagemethoden voor produkten op basis van planten maken het mogelijk een preparaat te kiezen dat meer of minder geconcentreerd is aan actieve bestanddelen, al naar gelang de behoeften van de gebruiker.
Crèmes, zalven en balsems: wat zijn de verschillen?
In tegenstelling tot wat men zou kunnen denken, duiden deze drie woorden niet op hetzelfde geneesmiddel, hoewel zij vaak als synoniemen worden gebruikt. Het is immers de samenstelling van deze drie vormen die hen zal doen verschillen en onderscheiden.
Een crème is een pasta van bijenwas, water of hydrolaat (aromatisch water) en oliehoudend maceraat. Door de aanwezigheid van water in de samenstelling is het minder stabiel en is het dus minder lang houdbaar dan een balsem of een zalf.
Een zalf is een combinatie van drie ingrediënten: plantaardige olie, bijenwas en een plant. Dit preparaat is vettiger, heeft een langere houdbaarheid en bevat een hogere concentratie actieve bestanddelen dan een crème.
Een balsem is een zalf waaraan etherische oliën of aromatische extracten zijn toegevoegd. Deze extra ingrediënten geven het preparaat andere geneeskrachtige eigenschappen. Het heeft ook een sterkere aromatische geur dan de zalf.
Het gebruik van balsems, zalven en crèmes
Balsems, crèmes en zalven worden in het dagelijks leven gebruikt voor hun therapeutische werking op de huid om haar te genezen (tegen kneuzingen, schaafwonden of brandwonden) of om haar te beschermen (tegen de kou bijvoorbeeld).
Omdat zalven en balsems zeer vettig van aard zijn, dringen ze niet in de huid zoals crèmes dat doen en geven ze de eigenschappen van de planten af aan het oppervlak. Zalf is dus nuttig in een beschermende rol voor de huid.
Crèmes bevatten extra water en zijn daarom zowel vettig als vochtig. De crèmes hebben het voordeel dat zij diep doordringen om hun therapeutische werking af te geven. Zij spelen dus zowel een beschermende als een voedende rol voor de huid.
Dankzij hun betrekkelijk eenvoudige samenstelling zijn balsems, crèmes en zalven gemakkelijk thuis te maken.